Handiustea. Diruagatik edozer gauza, Leviatan ttiki hark. Horixe bazekiela zergatik deitzen zioten Laranja Mekanikoa. Bera zen itoak sekula gehiago ur azalera ez azaltzeko moduan non eta nola bota behar izaten diren zekien bakarra. Zurrumurruek ziotenez, aspaldiko urteetan Pasai Donibanetik gertu erdi urperatuta zegoen ontzi laranja herdoildu baten sotoa zen infernurako lasterbidea.
Pag.: 98
Boxeoko zakua erraldoia izanagatik, kosta egin zitzaion Laranja Mekanikoari bere garaian gorpua hara sartzea. Zerraldo izateko ttikiegia zen, izan. Apur bat kukutu, apur bat kizkurtu egin behar izan zuen hildakoaren gorpua, umekiaren gisan. Eta gero beso eta sorbaldapetik gorantz tirarazi. Aspaldiko urteetan abandonatuta zegoen ontzi bat hautatzen zuen beti Laranja Mekanikoak gorpuak desagerrarazteko. Beti zen ontzi bera. Infernurako bere xendra partikularra jotzen zuen erdi urperatuta zegoen ontzi hura. Eskailera batzuk zeuden ontzitik uretara zihoazenak, ontzi-bizkarraren erdialdean bertan, eta zinez, batzuetan, lana bukatu ostean hara salto egiteko gogoa ematen zuen.
Erakargarria zen putzu infernal hura. Bazuen zerbait.
Pag.: 113