Merkantzia ontzi hori ikaragarri handia zen. Pasaiako portuan Amenofis II.a ainguraturik zegoen azken bi asteetan. Karramarroa zekarren Egiptotik. Bi tona karramarro, Rotterdamgo portuan aspaldi egon behar zutenak. Kargaren zati hutsal bat Pasaian utzi eta depositoa fuelolioz betetzeko helburuz sartu ziren badiara, bokalea igaro bezain pronto otsoaren eztarrian behera labaintzen zirela susmatu gabe. Estibadoreen eta garabizaleen greba mugagabeak bete-be tean harrapatu zuen Amenofis II.a ontzia eta han geratu zen, irteteko baimenik gabe, ihesbiderik gabe, deskargatu beharrekoa ezin deskargatu eta ez gora eta ez behera. Egunkariak ontziko kapitainari egindako elkarrizketa bat zekarren egun hartan, erabat babesgabe sentitzen omen zen, karramarroa iristen ez bazen lanik gabe geratuko zirela, usteldu egingo zela gainera merkantzia, ez zegoela eskubiderik. Argazki eta guzti zekarren erreportaiak: tripulazioko kideak besoak popako petril metalikoan antxumatuta agertzen ziren, aurpegi nekatuekin, argazkiaren zuri-beltzak berunezko egiten zuen zeruaren pean. «Hiru eguneko epean arazoa konpontzen ez bada karramarroa desizoztu eta hemengo maioristei merkezurrean saldu beharko diegu, Euskal Herrian bertan».
Pag.: 53